Kwiat Pożądania

Mój kwiecie pachnący,

Kwitnący, na cieple mego serca bijącego w rytmie twych słów

I czynów niezmierzonych miłością.

Poeta twój już wrócił do dawnego spokoju ducha

I pragnie się ponownie połączyć w rytm bijącego taktu życia w szaleństwie uczucia

O niezmierzona radości mego serca,

Było miło lecz mnie wtedy przy tobie nie było

Lecz gdy obecny duchem w twym sercu iskrę nadziei powrotu mego ujrzałem

W świetle latarni patrzeć na świat nie chciałem

W słonecznym blasku poczuć nie mogłem

W blasku księżyca dotknąć cię chciałem

Choć blisko wydawać się było, lecz daleko byłaś obok serca mego.

W bólu rozpaczy z cieniem wątpliwości dążyłem przez myśli pełne urodzajności

przy świetle zachodzącego słońca, widziałem twą dusze

lśniącą powłoką swe serce odkrywasz

w cieniu pożądania pobudzasz emocje

by w świetle twej duszy ruszyły w takcie miłości

o piękna rozkoszy w bólu cierpienia poczęta

łagodzisz me serce obyczajem swym pięknym

podnosisz mi ciśnienie

lecz to nie mym marzeniem

chcę byś była w mej miłości wytchnieniem

co w mroku bólu jaśnieje.